Ben yüreğimle konuştum,sen dilinle
İsyan geldi içimden sözlerine
Yüreğim durdurdu
Aslında anladım elbet,sevmedin

Boşluk doldurdun,oyun oynadın
Kandırdın, bildirmedin
Beni korkak yaptın
Sevgi doluyken arsız yaptın
Beklenen sondan kaçış olmadı yine
Bir çok yol vardı kaçacak
Onlarca yüzlerce oysa
Ve ben ortada

Her yolun başında sen,göz kırptın gözlerime
Her yolun başında sen,el verdin ellerime
Hangi yöne baksam,gözlerin o yöndeydi
Kolların iki yana açılmış
Hangi yöne baksam,yüreğin çekti yüreğimi

Her yönde mıknatıs,Pusulamdın belli ki
Hep seni gösterdi,bulamadım yönümü
Her yöne koştum ,
Gün güneş sende doğdu,sende battı
Yağmur sende yağdı, sende durdu
Kar sende tipi oldu, sende eridi
Cam fanustaki iki sevgili gibi duran
Sen ve ben
Kırıldı fanus ortalara düştü
Her seferinde
Kuş olup uçurdu yüreğim beni sana
Her zamanki yiğidim olacak zannederek
Her seferinde sen alay ettin
Ben anlamadım

Her seferin de bir yönün iflas etti
Beynime çizdiğim resminden!
Depremde yıkılan evler gibi
Dökülen taşlar gibi
Her seferinde bir parçası düştü yere
Birlikte tutunduğum

Bir gün sözlerin kapandı üzerime
yüreğimi yendi
Birgün suskunluğun çivilendi bedenime
Kıvrandım delirdim,yaramadı kuvvetim işe
Bir gün göründün,yiğit gibi gördüm seni
Ölmem ben! Dedim.
Arkamda böyle bir yiğit varken.

Yüze güldün ,arkadan vurdun sen.
Bende bildim olmazları ben de
Anlatmana gerek yoktu ki
Birgün tüm yaşanmışlıkları
Hapseden defter,atıldı suratıma
Herşeyi dökülen...

Sen inkar etsen ellerin durmaz
Sen inkar etsen gözlerin inanmaz
Yok desen yok sayamazsın
Yaşananları...

Her seferinde
Düşündüğünü söylediğin beni
Karşında görmeden duramazsın
Bir tek bunu bildim
Buna inandım.