göstermelik bir ölümdür aşk
ayakta kalır gibi...
ayrılıkta yolların gürüllü tutkusu
susma oyunumla bozuyorum hüznünü
renklerin
üzerime bu giydiğim söylenceyle tanış n’olur
anlaşılır olmasa da kasım üşümelerim...

göstermelik bir ölümdür aşk
sesinle açılır gibi gözlerim...
tek uyruğumdur kızılca kıyamet
kuş sürülerinin tasasını çekmek uzatmasız
çıkmaz sokak karları kadar üşengecim güne
ve sen yoksan yanında kışkırtılmış intiharlarımın
çocukluğumu arayış gerekçelerim...

aşk göstermelik bir ölümdür
gülüşünle isyan edince baharları evrenin
varoşlarında yüreğimin...
kafası karışır ya birden bire hayatın
ve sadece acılarımda eksiksizdin
uykusuzluğumda bakışlarının sütü
gece hep uzun umutsuz
ve bu kez ayrılığı incit
kır şeytanın bacağını meleğim...

aşk göstermelik bir ölümdür
gemileri yakmak yakınca genzimi
tek ayrıntım ömrüm olur
ömrüm bulut israfı
sensiz gözümden kaçar
ilk yağmuru sarışın bebeğin
gökten kalan göğün kendisiyse
söyleyemem nasıl öleceğimi
ve yarınımın bugünümden utancıdır
rüzgarın fısıltısında yoksa üzüntün
geleceğin beklediği güzelliğim...

kırık havalı bir ala karanlık bu yalan
doyduğumuz
kavuşmak olacak adı
son sözümüz diye sakladığımızın
bu defa yanılmadan geleceğim...


Kağan İşçen