Bu günde gelmedin,yine karanlıklardayım
Boynum tutuldu,gözlerim karardı yolunu gözlemekten
Kapının ardına kurmuşum yatakları
Ve evde ki süküneti sağlamaya çalışıyorum
Sadece geleceğin andaki sesi duymak istiyorum
Başkada hiç bir sesi,hiç bir şeyi görmek istemiyorum
Mutfakta bulaşıklar yığılmış üst üste
Ortalık darmadağın,her şey bir tarafa savrulmuş
Üstüm başım kir içinde.saçım sakalım uzamış
Görenler hayrete düşüyor ne olmuş buna diye
Sen yoksun diye canım hiçbir iş yapmak istemiyor
Sadece senin geleceğini beklemekten başka
Ne zaman döneceksin ne zaman hayat vereceksin bu eve
Ne zaman içimi ısıtacak,günümü aydınlatacaksın
Ne zaman güneş gibi doğacak,yıldız gibi parlayacaksın
Dön ne olur hem kendini hem beni harab ettiğin yeter
Dönki güller açsın,huzur sarsın dört bir yanı
Hadi bekliyorum,it kapıyı ışığınla aydınlat dünyamı...

Zanahan