Kapama gözleri ne olursun yar!
Ben bu halde iken şiir yazamam.
Hüznüme incecik yağıyorken kar;
Kendime sözcükten mezar kazamam.
Ben bu halde iken şiir yazamam…

Bakışınla ruhuma belalar gönder.
Her zaman ki gibi sert çetin olsun.
Sallansın depremle bu vefasız yer;
Volkanlar patlasın ruhuma dolsun;
Her zaman ki gibi sert çetin olsun.

Yine yürüyorken aynı yerde dur;
Seninle birlikte beklesin zaman.
Kalbimi yeniden on ikiden vur;
Titrek yüreğimden dökülsün al kan:
Seninle birlikte beklesin zaman…

Bırak saçlarını tarasın rüzgar,
Nefesim rüzgarla saçına değsin.
Kıtalar ruhuma geliyorken dar,
Serseri hayalim başını eğsin.
Nefesim rüzgarla saçına değsin…

Saklarım ruhumda divane gibi,
Bir gülücük uzat sahte olsun tek.
Varsın sevdam için pervane gibi,
Yanayım eriyip kül olana dek.
Bir gülücük uzat sahte olsun tek…

Anladım buhranmış sevdanın özü,
İşkenceden beter çektiğim çile.
İçimde titreyip kavrulan közü,
Artık avutmuyor hayalin bile.
İşkenceden beter çektiğim çile.

Kitlerken gönlümü efsunlu perçin,
Çatlayan dudağım bir şebnem ister.
Ruhumda gizlenen hayalin için,
Bilmem bu mısralar ne ilham eder?
Çatlayan dudağım bir şebnem ister.

Ilgıt ılgıt esen sevda yelinde,
Yüreğim titrerken bir ince sızı;
Ansızın görünür sevda telinde:
‘Çileli gönlümün narin hırsızı.’
Yüreğim titrerken bir ince sızı.

Aşkımı çalarken sürgün geceler,
Hala sevdiğimi bilmen önemli!
Uykumu yakarken kor düşünceler,
Yine hayalinle gözlerim nemli.
Hala sevdiğimi bilmen önemli!

Kapama gözleri ne olursun yar!
Ben bu halde iken şiir yazamam.
Hüznüme incecik yağıyorken kar;
Kendime sözcükten mezar kazamam.
Ben bu halde iken şiir yazamam!

Ahmet Öztürk Mollamehmetoğlu