0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1178
Okunma
Pilekide gevreği pişirir yerdin
Pişiyi keteyi, bıraktın gittin
Puğaçayı eyce kızartın derdin
Gevreği kuymağı, bıraktın gittin
Bakır tavalarda pişi pişirdin
Kuşğanada ayran aşı taşırdın
Sütlükten gizlice peynir aşırdın
Peynir boranını bıraktın gitti
Haydi, kalk sesini her an duyardım
Malı otarmadan sabah cayardın
Ağılda sürüyü bir bir sayardın
Koyunları merada bıraktın gittin
Kartopu çıkartır kuya dökerdin
Kışın hızek ile ağpun çekerdin
Tahta kürek ile berfi sökerdin
Küreği avluda bıraktın gittin
Yaylayı kışlayı aymak yapardın
Sütü kaynatarak kaymak yapardın
Mısır unu ile kuymak yapardın
Sofrada cadiyı bıraktın gittin
Peyniri saklardın ağaç külekte
Poğaçaya un elerdin elekte
Sallamaya arar gücü bilekte
Egişi terekte, bıraktın gittin
kaygana yapardın bakır tavada
buğday kuruturdun sıcak havada
Oluktan taşırdın suyu kovada
Suda güğümleri bıraktın gittin
Elma korovayı, tasta ezerdin
Sabahları çorba içer bezerdin
Düğünlere makar olur gezerdin
Gelini bar başında bıraktın gittin
Tırpan eskimiş iş görmez haşattı
Beline bağlı örs, çekiç vasattı
Buğday lazut, kabak, bunlar hasattı
Mahsulü ambarda bıraktın gittin
Öküz arabası, kara sabanı
Kütan hızek zincir, tarla tapanı
Dirgen tırmık kazma kürek çapanı
Tarlada çayırda bıraktın gittin
Bağını bostanı her yıl kazardın
Nadas kalmasına hemen kızardın
Borca karşı tarla rehin yazardın
Nadasa napuzar bıraktın gıttin
Harmanda sıcaktan öküz kaçardı
Komşular imeci olur lazut saçardı
Külek.satmaya poşa kapı açardı
Şavşat’ı, poşaya bıraktın gittin
Kırılan çepere direk olurdun
Ot, çala, samana merek olurdun
Harman savurmaya yürek olurdun
Tığı karapanda, bıraktın gittin
Güzün bayırlarda neker çekerdin
Aç kalan hayvana geven sökerdin
Yemeyen hayvana çala dökerdin
Malları ahırda, bıraktın gittin
Tosunlar güçlensin diye burardın
Koyun kuzuları komda arardın
Yağız tayı üşür diye sarardın
Tayları yaylada, bıraktın gittin
Nazar değdi comart öküz çatladı
Kağnının tekeri, maran patladı
Araba devrildi, bondruk katladı
Öküz arabasını bıraktın gittin
Zamana uymadı, durdu çarkımız
Hep gurbet kokarız yoktur farkımız
Bitmedi yaşarken hayat korkumuz
Köydeki hayatı, bıraktın gittin
Fakir fukaralık Artvini vurdu
İnsanını gurbet iline sürdü
ARSİYANLI içten ah çekip durdu
Doğduğu yerleri bıraktı gitti......
04.04.2004