Saat sevdanın beşidir kuzgun karam
Ben hala uyumadım, gönül yaram

Gözümde yaşlar gah akar gah dingin
Betim benzim sevdalı nefesim solgun

Kulağımda yarin kuğu misali sesi
Serimde yarin o kara sevdası

Düşlerim yaralı düşlerim bölük pörçük
Gözlerim kan çanağı ağlamaklı ve küçük

Yaralarımdan kan yerine sen sızıyor
Ah gönül yaralarım nasıl da kanıyor

Serseri bir yalnızlıkla boğuşuyorum
Sensizliğin kara şövalyesiyle vuruşuyorum

Dolu dizgin üstüme gelir sevdanın atlıları
Gönül kalama sığınır meleklerin kanatlıları

Hayallerim grubun kanlı yarasını sarar
Gözlerim ufukta nazlı yarin hayalini arar

Alır da götürür kuzgun karası bir sevda
Yüzerim fersizcesine ufukta görünür bir ada

Başım duman duman gözyaşım giryan
Ah bu senli sevdam yüreğim sezeryan

Bir elem bulutu sarar da sarar ruhumu
Başımdan alacak azrail kollar usumu

Kaf dağına giden yolcu dur nereye kadar
Saplı bir hançer misali işler ruhuma kader

Azgın dalgalar vurur gönül sahiline
Kalktı göç eyledi göç katarları dost iline

Devleşir düşümde cehennemi karabasanlar
Cellat misali girer kanıma ülke basanlar

Yaşamak bir ince çizgide dolu dolu hayatı
Getirin yare gitmek için soylu kır atı

Kaderin kara pençesi vurur bahtımı
Unuturmuyum hiç yare verilen ahtımı

Ay karanlık, gece uzun,kurtlar ulur uzakta
Herkes uyumuş, bir tek ruhum ayakta

Zaman durur gözlerimde akrep yelkovanı kovalar
Başımda bir melek ruhumu bekler gözlerini ovalar

Dertler ırmağında yıkanır da arınır bir saralı
Seni sayıklarım yatağımda gözlerim aralı

Ah usuma kuzgun karası gözlerin girer
Yüreğim sana gelen tüm oklara siper

Bir kaçağı kurşunlar gibi sınır boylarında
Bir güzel sevdim gözleri ahu, servi boyunda

Aşkın sonesini yazar deli dolu mısralarım
Dolu dizgin mısraları şiirlere koşumlarım

Gül dudakların hançer misali girer sineme
Senli bir masal anlatırım kocamış nineme

Cennet bahçelerim tarumar sen yoksun diye
Al bu yüreğim sensizliğimden sana bir hediye

Ellerimde can verir kuzgun karası hayallerim
Başımda eser de durur sevda yellerim

Ah bu sevda aklımı başımdan alırda vermez
Deli gönül sevda bahçelerine girerde gülleri dermez

Alacakaranlıkta mahşerin dört atlısı doludizgin
Felekle boğuşmaktan deli yüreğim bezgin

Gönül çıramı yakar hasret karası gözlerin
Ruhuma işler bir hançer misali o tatlı sözlerin

Ellerine kınalar yakar sevda elçilerin
Ah dalgalı bir denizde kürek çeker ellerim

Bu kaçıncı dev dalga kırılır umut çiçeklerim
Teknemin bordasına vurur da devrilir hayallerim

Bir aşk sunağında mevlaya kurban edilir cesedim
Ruhum bedenimden çıkar da alemi seyrederim

Mor menekşeler açar senli bir bahar akşamında
Oturur da grubu seyrederim yaşamın kıyısında

Dilek pınarından sevdayı içerim kana kana
Bu yürek varya seni özler yarim yana yana

Köhne arzuları vururda kırbaçlarım bir kara zındanda
Postacı bir mektup getirir biricik aşkın yazar adında

Bin bir umutla açarım zarfı bir gül var kanadında
Ah gözyaşlarım dökülür sevinçler sadağımda

Yarim seni vermem ellere bu aşk beni destan etti dillere
Diye bir türkü tuttururum kahrolası yaban ellere

Gizem avcısı gözlerin girer senli rüyalarıma
Ah,sevda karası gülüşün girer senli hülyalarıma

Bir fırtına tuttu bizi ayırdı neyleyim sevdiceğim
Felek yaşatmadı bu sevdayı bize neyleyim mor çiçeğim

Saat sevdanın beşidir kuzgun karam
Ben hala uyumadım gönül yaram

Nihat Gülle
Şair ve yazar