Cennetvari güzellik, geldim, uydum çağrına
Denizi öpen şehir, sarsan beni bağrına
Recm ederken yeşili gün be gün insanoğlu
Bakirliğe tecavüz gitmiyor mu ağrına

Çocukluğumdan beri hayran olduğum şehir
Ormanı ıslatırdı dalgayla kara bahir
Yükselir asumana yığın yığın binalar
Geriye kaçmış orman, küstürmüş onu zahir

Buharlaşmış tuzlu su yağmur ile çakışır
Bir güneş bir şehire bu kadar mı yakışır
Bir yanı engin deniz bir yanı sıra dağlar
Canik dağı uzaktan yeşil yeşil bakışır

Çepçevre çevrelemiş sahilini billur kum
Deniz kuma, kum cana, cansa güneşe mahkum
Gece karanlığında caddeler ışıl ışıl
Bir hayal şehri olmuş, gecesiyle Atakum

El ele tutuşulmuş ayaklar tuzlu suda
Dil susar göz konuşur eros bekler pusuda
Mehtap düşmüş geceye Atakum sahilinde
İki gönül birleşir aşk denen bengisuda

Oturmuşum mehtaba, kadehte soğuk rakı
Üstümde, gıpta ile bakan gözün merakı
Coşari der binlerce emekli aydınıyla
Sensin Atakum sensin, Samsun’umun yüz akı

21.10.2010/ Samsun

İbrahim COŞAR