Çiçekler henüz açmaya niyetli iken,
Gök yüzü yıldızlar ile sevişirken,
Ellerin diyarında batmasın diye diken;
Sen git ey yâr, GÖZLERİN KALSIN...

Çocuksu yüreğim oynaya dururken;
Hasret yağmurlarıdır gözlerimde biriken.
Seni böyle patavatsızca severken;
Sen git yârim, GÖZLERİN KALSIN...

Umutlara kesilmiş iken biletler,
Aşka kalkmış iken en son trenler,
Rahat olsun diye içinde ki niyetler;
Sen git üzerimde, GÖZLERİN KALSIN...

Bahaddin’in ’ıhlamurlar’ı çiçek açtığı zaman,
Hayaloğlu’nun ’rıza’sı öldüğü an,
Atilla’nın ’an’ı geldiği zaman;
Sen git sevdiğim, GÖZLERİN KALSIN...

Aşk kırlarında hislerimi toplarken sana demet demet,
Rabb’im den başkasından ummazken medet,
Gönlümü sana bırakacaksan hasret;
Sen yoluna vefasız, GÖZLERİN KALSIN...

Ben bıçak yarası misali acıyorken, senin canına ise minnet,
Hesabın iki cihanda da sorulur elbet.
Gelmemiş iken henüz aşkımıza gaflet;
Sen git hayırsız, GÖZLERİN KALSIN...

Çocukluğumuza inip, oynar iken sobe;
Yerimi deşifre eden dillerin yansın.
Günahlara etmiş iken ben bir kere tevbe;
Ne olur git artık, GÖZLERİN KALSIN...

Sevdamızda ihanet inan ben değildim,
Namluda son fişek, şarjörde sefildim,
Bir tek rabb’ime taptım, ’o’na eğildim;
Sen git bana emanet, GÖZLERİN KALSIN...

Saatler ile barışık iken zaman,
Sensiz de olur elbet bu kalem kahraman.
Ayrılık türküsü çalarken bize bağlaman;
İstemiyorum git, GÖZLERİN KALSIN...

Serhat kapatsa da bu sayfasız defteri;
Kalbinde ebedi yaşayacak sen varsın.
Olsa da sevdan kalemsiz şairin alın teri;
Sen,sen git yasaklım, GÖZLERİN KALSIN...

SERHAT ERTAŞ