öyle bir yerdeyimki

yagmurun yagışı sanki üstümde ama ıslanmıyorum nedense

öyle bir yerdeyimki şimdi yanlızlıgın derininde

tek başıma izliyorum şehrimi bu mevsimde

halbuki nede romantik bir hava var izmirde..

romantizmin dorugunda yanlızlıgıma sarıldım ısındım usulca

eve dönüş yolunda yine görecegim sevgilileri

el elle olacaklar dudakdudaga belki

bense içimi çekecegim yoklugunda

hatta yine aglayacagım tıkabasa otobüste saklı gizli

biliyorum geleceksin geri

ama inandıramıyorum kendimi

yapraklar döküldü agaçlar çıplak şimdi

ya sende gidersen dökülürse yapraklarım

ya çıplak kalırsam en kalın giysilerle

ya biri bizi bizden sökmeyi başarabilirse

sürekli belki olurmu ya böyle olursa ....

mutlulugu bile yaşıyamıyorum işte

dışarda yağmur herkez elelle

benim ellerim boşta nem gözlerimde

engel olamıyorum kendime

degil haftalar aylar 1 saate tahamüllüm yok

halbuki böylemiydim ben

sabrın taşını taşıdım günlerce

dışarda yagmur gözümde yagmur

dışsrda soguk kalbimde soguk

buz tutacagım belliki

korkuyorum işte

korkuyorum nedensiz yere

bir sıkıntı ki içimde

önüne geçemiyorum

söylemek istiyorumda söyleyemiyorum

bir sıkıntı içimde alacaklar seni diye

ve gelmeyeceksin bir daha mevsimime

engel ol sevgilim yine

kov korkularımı girmesinler gecellerime

kabuslarımdan korkuyorum

gecelerden korkuyorum

sensizlikten korkuyorum

derin bir uyku çekmeyeli yıllar oldu sanki

bu korkular uyutmuyor beni

zaman durdu yerinde kıpırdamıyor gibi

yağmurun kasveti çöktü üstüme

gezmek istiyorum delice

ıslanmak ıslanmak ve daha cok ıslanmak istiyorum

sokaklarda dolaşmak

bagırmak aglamak istiyorum

yapamıyorum

sessim kısık belki belkide ıslanmaktan soguktan korkuyorum şimdi

tek basıma yürümekten korkuyorum belliki

gel al sevgilim bu yüklerimi

omuzlarımdaki yüklere hergün bir yenisi

ellerimdeki yaralara hergece bir derini ekleniyor

omuzlarımdaki yükler sensizliken

ellerimdeki yaralarım soguktan oluyor

ne yükümü alan oluyor ne ellimi tutan senin gibi

gel kaldır beni

yorgun sevgilin yerle bir şimdi...