Zaman zaman şiirler üzerinde yüksek sesle düşünmek, acabalarla sorgulamak, şair / şairenin hâlet-i ruhiyesi ile ortadaki ürün arasındaki bağı ya da kopukluğu düşünmek gerekir ki; şiirlerde, özellikle hece şiirlerinde “ az söz ile çok şey anlatma “ becerisini yakalamak adına gereklidir diye düşünürüm hep.

Bugün payımıza bu şiir düştü!

Şiirin başlığındaki “ Mersiye “ den başlamak gerekir ki; “ bir gölge “ nin atfedildiği yer zaten mahlastaki “ Gri gölge “ ye işaret ediyor.

Eski Türk Edebiyatında “ sagu “, Türk Halk Edebiyatında “ ağıt “, Divan Edebiyatında “ mersiye “ diye adlandırılan bu tür çalışmaların müşretek târifinde : “ Bir ölümün, ölüm dolayısıyla kaybedilmiş birinin üzüntüsü ve acısıyla arkasından yazılan şiirlerdir “ diye not düşülür..

Yani, muhatap Ölü!

En azından semâvi dinlerin ortak özelliklerinde ölümü tadanların öldükleri andan itibaren dünya ile alakalı bir bağlarının, algılamaların ve duyumlarının olmadığını biliyoruz. ( Belki şehitler için istisna yapılabilir ancak)

Öyle ise şiirin hiçbir mısrasında neden bu ölüm nedeniyle kaybın bir belirtisi yok?
Sanki, muhatabın bu şiiri okuyacağı neden düşünülmüş?
Yoksa muhatap diri mi? Öyle ise neden “mersiye” ?

Bu kayıp, ölüm nedeni ile değil de bir yüz çevirme mi? Eğer öyle ise “mersiye “ demek doğru mu?

Yoksa, şaire gerçekte ölmeyen birinin kendince öldüğünü, artık bir değer taşımadığını mı söylemek istiyor? Öyle ise eğer yine “ mersiye” başlangıcı doğru bir başlangıç mı?

Madem “ mersiye “ ister bedenen ister ruhen isterse gönülden silmek adına olsun ortada bir ölüm şekli varsa bu denli özenle seçilmiş mısralar şiirde neden kullanılmış? Bir tek kelime yok ki; âh, intizar ve kızgınlık ifadesi taşısın. Şiirin hece vezni daha önce şairenin kullanmadığı ( sık kullanmadığı) ve çok meram anlatmak adına ancak seçilebilecek bir kalıp. Demek ki bir doluluğun ifadesi ve resmi var mısralarda.. Bu kadar zahmete ne gerek vardı?

Bahsettiğim konularda net bir kanaate varamadım.
Burada bir çelişki söz konusu ..

Şiir, bildiğimiz " Gri/ bir gölge " şiiri..

Eyvallah!