bu gece herkes eglencesinde neşesinde
ben ise kör dipli karanlığın pencesinde

kör bir kuyunun dibinde
kör karanlıkların kör çıkmazında
bu gece ben benim içimde diplerde, diplerin dıbınde


duymuyorum artık sesleri
görmek istemiyorum bana acıyarak bakan gözleri
o umarsız bakışlarda geçmişden gelen izileri silmek istiyorum
yuzumde acılarımdan kalan derin çizgilerle
saçlarımda aklar yansırken bu gece kör karanlıklara

ezilen ruhum için son çağrı zamanını hissediyorum
yavaşça damarlarımda


bu gece soğuk karanlık kaldırımlarda
attığım her adımda haykırasıya renkli sokakların
kimsesiz cıplak bedenim
en son nefesin saatini hissetmekte derinden


ruhum hazırlanırken bu bedeni bırakmaya geriye
ben son dostumu Musalla Taşını arıyorum
soguk kollarına uzatmak için bedenimi bu gece.

elveda diyorum dunyaya SESSİZCE