Tutar bir gün beni bırakırsan eğer,
Bir güz yaprağı gibi solarsa mutluluğum,
Değişen sen olursun yalnızca
Ben değil...

En ulaşılmaz uzaklıklarda kalsa gülümsemen,
Ülkeler ülkelere karışsa toz duman,
giden ellerin olur...gözlerin...saçların
İçimde kalan sen olursun...

Sana inat yeniden seveceğimi,
Seni unutacağımı sanma sakın.
Ardundan yasını tutarım bırakılmışlığın,
Boş gecelerin en boş kaldırımlarında
Polisler toplar körkütük dağılmışlığımı...

Sen benim en kutsal yeminimsin,
Ölüm ötesinde yeniden yaşamak varsa,
Tüm doymamışlığımla yanındayım bil...

Tutar beni bırakırsan eğer,
Nasılsa bir gün...bir gün nasılsa
Aklına gelirim.
Hâlâ hiç unutamadığını anlarsın.

Denize baksan sırılsıklam beni görürsün,
Bulutlardan acı acı çiselenirim üstüne.
Hangi romanı açsan ben çıkarım karşına,
Bırakılmışlığına kahrolursun...