-bir güvercin uçurdum sana-

beyaz beyaz açılan bir sabah serinidir
yüreğime gemiler indiren yüzün
denizde hasret kırıntısı
yakamozda tuzlu ağlayış
deprem tadında çoğalıyor parçalanarak
beni sende dağıtan sensizlik

ellerim resim tutan bir nakkaş
hokkamda yer, gök ve kanayan sevda
içimde günbatımları

şiirleri anlatıyorum resimlerde
şiirlerde resimleri...

bir güvercin ağzında ıslak
gecenin tuşeleriyle örüldü hüznüm
şairler öldü koca ağızlı rüyalarda
sırtım açık kaldı bir ihtimal
şehirler yıkıldı, mezralar yakıldı
hep penceremden battı güneş

sen gittin, ben bittim, kavgamız başladı
bir küskünlük harekatı oldu aklımızdaki
geçen günlerin kan uyuşmazlığı

çatılarda parlak ve muştulu bir gök var
nedense gülümsedi uçurtmalar
anlatamadım kendimi
lâl oldu, bana bir hal oldu
sana mâl ettim dilimdeki hükümrânlığı
kendi tahtımda yalnız ve ezik
bir güvercin uçurdum sana...