Ağzı bozuk bir adamdı,..
Yaşamın acımasız kurallarına,
Ve..Hayata dair küskünlükleri vardı.
Kendine göre doğruları,
Kokuşmuş dediği sisteme protest bir yapısı vardı.
Kavgacıydı,kırıcıydı kafasına eseni yapardı
Ne zaman bir türkü söylese yüreğimi yakardı...

Dağılmak üzere olan bir ailenin
Son bir Ümit dedikleri
İkinci çocuk olarak Dünya ya geldi..
Çok geçmeden,dokuz aylık bir bebekken
Yaşanılan bir kaos sonrası,
Sudan bir sebep yüzünden dağılıverdi aile..
Çaresiz Baba bir yana,
Anne başka bir yana
Çocukların ne önemi vardı ki onlar için.! !

Artık hem yetim,hemde öksüzdü
Ağabey Amca ya,
Kendisi geçici bir süreliğine,
Devletin koruyucu kollarına kalmıştı..
Çocukluğunu yaşayamadı hiç.
Geçen yıllar acımasız,hırçın
Bir o kadar da örseleyici geçti.

Sevgisiz büyümenin acısını,
Sevgi dolu insanlara imrenerek çıkardı.
Siyasi kader mahkumu oldu bir süre
Korkusuz,kuralsız,kimliksiz bir adamdı...
Yıllarce direndi,
Yaşama bir yerlerinden tutunmak için
Sonra hiç tatmadığı mutluluğu tanımak,
Ve.. kendine bir düzen kurmak istedi,
Evlendi.! .

Biri Kız,iki çocuktan sonra..
Yürümedi evlilik
Sebebini sadece kendisinin bildiği,
Bir nedenle bitti...
Ardında yıkılmış bir yuva,
Perişan bir eş,
Savunmasız ve çaresiz iki çocuk bıraktı.
Tabiri caizse kendiside Gurbet kuşu oldu..
O dönemler benden çok uzaklardaydı,
Seyrek aralıklarla da olsa görüyordum.
Birgün...Kanadı kırık o Gurbet kuşu
Gelip yanıma kondu..

Zaman içinde yaşadıklarını,
Çekilen hasretin,eziyetin ve gurbetin
Hepsini gönül potasında eriterek
Yeniden sağaltarak yürek yaralarını
Tutundu hayata...
Ne çare ki sağlığı bozulmuştu bu arada.

Yeniden evlendi,
Bir kızı daha oldu sonraki eş’den
Didindi,çırpındı fakat olmadı.
Hastalık ve yaşamın acımasız kuralları
Hayat denilen bu Arena da
Savunmasız bir Gladyatör gibi
Onu mağlup etti...

Ne zaman arasam,
Ne zaman yanına gitsem,
Mutlaka bir tartışmamız olurdu
Hayatın ona bana verdiği kadar
Neden avans vermediğini sorgulardı..
Kendi hatalarını görmezden gelse de
Yaşantısını baştan sona eleştirsede,
Her zaman ağız dolusu küfür etsede.
İçimde hala yanan ateşimdi,
Ağzı bozuk bir Adam olsa da
O....Benim Kardeşimdi..


A.Nevzat Uçar.
15/Ekim/2010... Saat:12-15.
Tuzla/İstanbul...

Nevzat Uçar


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.