Şairlerde en çok sevdiğiniz şey nedir deseler...Pervasızlıkları derim.
İsyankarlık bayrağı yürekleri derim. Onurlu oluşları derim. ve engin sınırsız düşleri derim.
Montaigne ne demiş ya da Konfiçüyus...
Hepsi hikaye..
Esas olan yüreğin sesidir.
Yürek sesi tık tık vurdumu tehlike var demektir :))
Yüreğinizi kem gözlerden koruyun şair.

Güzeli anlatmak çok kolaydır. Yaşamak ise çok zor. Zoru güzel yapabilmek ise kırk gün göstere göstere aç susuz kalmak gibi bir şey.
Bunu yanıtı ise ölümün bir adım arifesi..Yani aşk kapıyı bir kez vurur. Kapı açıldığında ise içerden cehennemi bir ateş adamı yakar kavurur.
Dirençli isen ayakta kalırsın.
Yoksa...
....
Demem şu ki güzel yürekli şair..Aşk bırak koptuğu yerde kalsın.
ama asla düşlerini kaybetme..
ki biliyoruz elbet..biliyoruz. bizim dostlarımız yarına kara kucak sarılır.
Harbi..deikanlıca..hiç bir riyaya meydan vermeden..
onlar yüreklerinde güzel duyguları
özlemleri
ve umutlarıyla
bir bayrak gibi göndere çekenler
ayakta alkışlanır..

ben de sizi alkışlıyorum.
Saygımla