uykusuz bir sonbahar gibiydi...
bedenimdeki yenik yorgunluk
Ne kalbimde aşk kırıntısı
Ne de sevmeye mecalim vardı
yazamadığım şiirlerim yarım kaldı



çay ile sigaram masa başında
Kalem yazmaz oldu, mısralar durdu
devşirme bir çaresizlik, engelim oldu
gülden hali sorulmaz, dalında soldu
yazamadığım şiirlerim yarım kaldı


melankolik gecelerin, şarhoşu oldum
huzuru kağıt ve kalemde buldum
halime kanıpta, sanmayın isyana durdum
Ne kendimden, nede senden medet umdum
yazmadığım şiirlerim yarım kaldı


farklı hayallere daldım
bazen umuda kapı açtım
sanmayın aşklar arasında
kalboldum da yitip gittim
yazamadığım şiirlerim yarım kaldı


Ne gökten kayıp gidecek ,bir yıldızım oldu
Ne de ruhuma çare edecek güneşim
senden kalan üstü toprak örtülü bir yüreğim
umutlarım sırra kadem, yaşayan bedenim
yazamadığım şiirlerim yarım kaldı...