Masallar işte,
O kadar da kötü değil,
Masallar kadar hayat;
Bir kurbağayı öp demez kimse
Son bir öpücükle,
Ölen sevgiliyi uğurlamak;
Her zaman
Büyük acılar sunmaz hayat
Dön bir kendi içine
Ve şu koca aleme bir bak.

Diyorsun ya külkedisi de olmadım,
Üvey ablalarım eziyetiyle
Mutluluğun en güzeline erişmekte.
Dahası o kadar kötü insanlar yoktu
Hiç olmadı yanımda.

Bak ne kadar seviyor seni Allah,
Ve gerçek ne kadar güzel.
İnsan neden zoru ister,
Neden büyük umutsuzluklar
Arasından büyük kurtuluş arar.
Mucize mi istersin,
Hey puding gibisin
Her yanda binbir mucize
Gökte yıldız, toprak, ağaç çiçek
Her birine bir bak
Gerçekten hepsi, öpülünce prens olacak.

Nasıl mı?
Sen gönülden yaratılan
Bir sana hizmet için
Var olan varlıkları gör.
Kaç saray sığar yeryüzüne
Prens mi ararsın sen,
Haydi canım yok deme
Her insanın gönlüne göre
Mutlak bir prens vardır,
Bak sen etrafına aşkla
Ne olur anla.

Asıl mutluluk nedir?
Her şeyi,
Seni sevdiği için yaratan
Seni, sen daha yokken
Bilen gören, her şeyi işiten
Bir Allah var.
Merhamet, sevgi, şefkat kaynağı,
Sanma ki O’na olan yöneliş seni tüketir,
Yakinen bil,
O, seni senden daha çok sevendir.

(Ekim 2010 İstanbul)