Hiç of çekemedim ağız dolusu!
Yıkılmadı karşıki dağlar adam gibi.
Bir uzun hava çekemedim,
Derdimi diyemedim kimselere.
Eridi günler ben eridim.


Türküleri dinledim sessizce.
Yüreğime yüreğime değdi yarin kirpikleri.
Madımak toplayan narin elleri özledim.
Köz gibi yaktı içimi bir perinin gamzeleri.
Adam gibi sevdim ;ama o anlamdı!


Bağrımı ateşler aldı.
Ne külüm ne dumanım var,
Ah yâr! Közün özündeki nar…
Bir of diyemedim ağzı dolusu.
Yıkılmadı karşıki dağlar adam gibi.
Türkülere emanet ettim o periyi.
Diyemedim derdimi kimselere.
Adam gibi sevdim sadece.
Üç harf bir hece…


Ayn avuçlarımda yandı.
Şın dudaklarımda.
Kaf yüreğimde demirli daima…


Belki, bir of diyebilsem karşıki dağlar yıkılırdı!
Postacı , mektup getirmese de.
Güvercinlerin hu hu su hüznüme karışırdı.
Ben hem okur hem yazardım üç harf tek hece.
Ayn avuçlarımda şın dudaklarımda kaf yüreğimde demirliyken.
Yâr, bigane kalsa da hâlime,
Adam gibi severdim yine de.
Adam gibi sevmek yaraşır öyle cerene…
Ankara,09.10.2010 İ.K