savruluyor bütün pişmanlıklarm
her yer toz boran
düşüyor bütün şehirler gözümden
yıkılıyor karıncalanmış ellerimden aşklarım
tüm aldatışlarım koparken bedenimden
sıcak bir çay masalıydı
dünya gözümde sevgili

şimdi hala gidişininin bıraktıgı merdivenler
ıslak ve askıda kalmış bir romanın
varisi gibi hüzünle bakıyorlar bana

belki yine baharlar olacak
eylül de kurtulacak suçlu olmaktan
temmuz akşamları şiirler getirecek rüzgarlarla sana
yakamozlar düşecek yagmurlardan
tellerle çevrilmiş sınırlar aşk kokacak
ve bir yürek ölürken istanbul yeniden dogacak

aşkı maviye maviye yeşile boyarım şimdi
senli benli saatlerde
toplayamıyorum bavulumdan dökülen kırgınlıklarımı
ve gömemiyorum bizi maziye

sen yagmurun getirdigi
pembe yanaklı kız
tüm sahiller yıkılırken birer birer
son vedayı haydarpaşadan yap bana
ömrüm sana uzanırken
küf kokan vagonlarda