Gecenin sessizliği
kustu bütün vesveselerini patiska yastığıma.
Gözyaşı ile serinlettim
yastıkta yangın tenimin izini.
Suskunluklarım artık yüreğimin hançeri,
dilimin yaman düşmanı
Tan yerini bekliyorum
haykıracağım olanca sesimle yeni doğan güne.
Güneşi bekliyordum diyeceğim;
ısıtsın üşüyen her hücremi
Yaşadıkça dünyanın keskin bıçak yüzeyinde
kesiliyor iyi niyetlerimin damarları
kansız kalıyorum gittikçe
gördükçe dünyanın yangın yeri halini.
Haykıracağım olanca sesimle
sağır kulağı duysun ölüm meleğinin.
Orağını savurmasın kainattaki ruhların üzerinde.
kısır kaldı hayallerimin rahmi.
Yeni dünyalar yaratmak isterdim oysa.
Haykıracağım inatla.
Pembe tonları
yeşil umutları
çoğaltmak istiyorum diye.
Patiska yastığıma yasemen kokusu gizleyeceğim bundan sonra
Geceler kussada huzurluğu

ALEV YAVUZ
01/10/2010