Gözlerimin tavana dikilen dalgınlığımdan vuruldum..
Bazen şakaklarıma gizledim cıldırmışlıklarımı..
Dillenmelerini dinlendirirken sessiz çığlıklarım,
Gamzelerimi örtüp bastırırken suskunluklarım,
SEN,yokluğuna taşırdığım savrulmuşluklarıma
Varlığını bulardın..

Ağlamak hiç bukadar güldürmüyordu..
Katıla katıla gülüyor,
Kuytularıma asıla asıla ölüyordum...

Ölümümden doğurduğum katıksız mısralarıma şait oluyordu martılar..
Sen benim kıyımda grii maneviyatım..
Sensizlik en acı sessizliğimm..

Sus susa, susluğuma, suskunluğun sus olmuş, suslu ölümlerin cenaze törenlerine çelenk oluyorum

Çıldırır gibiii sessiz sessiz çığlıklar atıyorum susluğuma..

Son kelimede son nefesin kulağıma küpe olmuş..

Senden sonrası duymuyorum..


iÇiME GÖMDÜĞÜM SESS...

SANA SUSLUĞUMDAN HAYKIRIYORUM...

SANA KIRIK KALBIMLE CAN SULARI TAŞIYORUM ICIMDE....