Ben insanoğlu;
Düşün arası bab aralıklarındayım.
Önce hiç tanımadığım birinci bab

Feryat figan,
anlamsız yüzler
henüz açılmış meraklı gözler
Ardından “Hoşgeldin bebek”

Ayak basmak son evin,
son bab’da son örtünün üstüne.
“Adı yürümek”

Onu tanımak,
bunu tanımak,
şunu tanımak
Keşke diyorum keşke!
o günden başlasa
insanı tanımak.
Ama ne mümkün,

İlk dersin bu!
Bozduracaklar daha ilk bab’da üslubu
Hoşgeldin bebek.

Uyu, uyan,
hazır ye, hazıra def-i hacet
Emek vermelere ne hacet.
Lak de su, luk de ekmek
Kanatsız meleklerin varken,
Olur mu çile çekmek?

Böyle geçen tam altı bab
Bir harf öğretene olmaya kul
Yol olur siyah önlüklü,
beyaz yakalı Okul

Kaç bab geçer aradan bilinmez.
İşte öyle bablardan bir bab
Kapanır önünde dayatma kitap

Değerin
devirdiğin bablarda saklıdır.
ona göredir verilecek orun
ona yönelik büyük test,
geleceğini bağladığın sorun.
Çalmazsa birileri umutlarını
Almazsa kolay yoldan
umudun yanıtlarını,
ve bulursan ihanetin kanıtlarını.
İşte, o zaman şanslısın
Senin için de çalar,
yeni bir bab’ın gong sesleri.
dağıtırsın geleceğe dair kalın sisleri.

Sonra öyle bir bab,
Gurur er kişi için.
Haydi! Nöbete
Vatan, millet,Bayrağın için

Ana kucağından farklı
Hemde o biçim, yandan çarklı.

Geçer sayılı gün, biter vatan borcu
Dolmuştur er kişinin erdemli hurcu
Kız verilir artık kuvvetli ellerine
Dinlenir sözü, hakimdir dillerine

Ne kaldı geriye, işi de hazır
Tek başına kul mu var?Yürü der hızır.
Hani hep derler ya
Nikahta huzur.

Bir bab, ardından bir bab daha
Dalarsın yepyeni seraplara
İki beden bir olur kurarlar yapısını
Aralar bir bakarsın, birinci bab kapısını
Torunlara bırakır herşeyin tapusunu

Rüyaları severim, dur demem hiç düşüme
Susacağım tek cümle yazılınca taşıma
ÖLÜM TARİHİ:.............

Bugün ben 47’nci babdayım
Nefes aldıkça hâlâ, hep yeni seraptayım.

Kimbilir!
Son bab’ı kapanacak ömrümün neresindeyim?
Korkmayın canım,
yaşamın son bulmaz hevesindeyim.

Cemil YILDIZ
25.09.2010