Aynadan yansıyan aksime bakıp
Yoksun sen demiştim sen yoksun diye
Seyrettim bir süre az dudak büküp
Çoksun sen demiştim sen yoksun diye

Geceyi bulunca vakit ekserî
Siluetin rehin alır her yeri
Hedefi muamma sanki serseri
Oksun sen demiştim sen yoksun diye

Üfürsen yıkılır gibiyim şu an
Yokluğun başımda bitmeyen talan
Yüz yıllık çınardan geriye kalan
Köksün sen demiştim sen yoksun diye

Uyku dersen yine benden firari
Huzursa dört nala koşan süvari
Belkide kaderim öteden beri
Teksin sen demiştim sen yoksun diye

Doğrulup ayakta durdum güç bela
Sessizlik zihnimde bir çığlık hâlâ
Hasrete açlığım olsa ne âlâ
Toksun sen demiştim sen yoksun diye

İsa Can harlandın,yandıkça yandın
Bilmemki kaç gece vuslatı andın
Bu beden bu ruhu taşır mı sandın?
Yüksün sen demiştim sen yoksun diye

İSA KOCAGÜL