Gemiler demirler limanlarıma zaman zaman,
Kimi tersaneden yeni çıkmış,
Kimi hayli eskice.
Uzundur bazısının konukluğu,
Mülteci aşklar gibi.
Kısacık bir zamana sığdırır kimisi,
Sonsuzluğu.
Eskicelere denecek söz yoktur.
Almışlardır zira yaşamdan yüklerini,
Taşıyabildiklerince,
Yaşayabildiklerince.
Yeni mamul gemilerdir asıl,
Beni hüzne sürükleyen.
Tüm umutlarını hırçın dalgalara atmış,
Eskiden daha yıpratmışlar kendilerini.
Tüketmişler gencecik yaşta ,
Umudu,mutluluğu...
Ne gördü ,ne yaşadı kimbilir?
Böylesi umutsuzluğa kesmiş.
Bırakmış kendini poyrazlara,
Vurgun yemiş dalgıç gibi,
Sürüklenir oradan oraya...
Topla kendini diyesim gelir,
Aç yüreğini yelken misali,
Okyanusumun serin rüzgarlarına.
Unuttursun sana olanca sevgisiz
Yaşanmışlıkları
Kırgınlıkları,kızgınlıkları
Aç kendini sevdaya adanmışlıklara
Sil o güzel gözlerinden akan,
Paha biçilmez inci tanelerini.
Umutla bak yarınlara.
Mutlulukla yaşarsın
Sevgiyle bakan gözler
Sev,sevil dilediğince
Yarınlar senin...

16-Ocak-2009