YOKL UĞUNA BU GİDİŞİM ...

İşte yeniden yol göründü bana, sensizliğime gidiyorum.
Yalnızlığımın yüreğime düştüğü ana düştüğü mekana gidiyorum
Hoyrat duruşumun masum olacağı mekana gidiyorum
İşte yar, seziliğimin mekanına gidişim…
Umut beslediğim yarınlarımdan çaldığım günlerim biti
Yokluğunun ahengine kapılıp gidiyorum

Bu gitmeler çok koyuyo bana ama gitmem gerek yokluğunu çekmem gerek
Bilirim yarınımda yokluğunu bana hediye edecek
Başım dik onurumla ama yıkılmış yüreğim ile gidiyorum yar
Seni özlemlerimin en güzeline sardım gök yüzünün mavisinde sakladım

Bulutların en mükemmel haline resimlerini çizmişim
İşte gidiyorum yar yokluğunun dününe bu günden gidiyorum
İçerimde alevlenmiş saldırıya hazır duygularımla gidiyorum
Seni kazanmanın savaşını düşünürken

kaybetmemenin savaşını vermeye gidiyorum
Bir yaşamın öyküsünü bir kazanılması gereken savaşın meydanına çıkıyorum
İşte sensizliğimin doğacağı güneşe gidiyorum
Dipsiz bir kuyu misali oldum bu yalancı gecelerde

Varlığını ararken yarınımdan habersiz senden oldum
Seni bir başına yalnızlığın sinesinde karanlıkta yalnızlığına bırakıp gidiyorum
İşte gidiyorum yar seni gök yüzündeki yıldızlara emanet ederek gidiyorum…
Başım dik duracak sen varken bu beynimin her zerresinde

Seni taşırken bu beden başı öne eğilmiş bir deli yakışmaz şanına
Hangi beyinki sana olan sevdama gem vuracak
İşte gidiyorum prangalar takılsa da kollarıma ayaklarıma
Giderken farkına varmadan senide yanımda götürüyorum sanırım

Sende varsın bu yaban ve yalnız bildiğim yolculuğumda
Yanı başımda olmasan da dokunup tutunamasam da
İşte gidiyorum yarim senin ruhunla doğduğum topraklara
Hadi şimdi sevda türküleri dolaşsın dilimize ayrılıktan yana ne varsa

Meze yapıp içelim kurulsun çilingir sofrası
Yokluğunu bir bardak rakı diye salayım vücudumun her yerine
İşte gidiyorum yar seni içerimde yüreğimde taşıyarak gidiyorum
Birazdan hüznüm dökülecek gözlerimden

Düşen her damlada hasretin kokacak yaşadığım şehre
Şehir sen kokacak ben sen kokacağım
İşte seni bu alemin en güzel mekanına götürdüm senden habersiz yar
Gözlerin dünyaya bakmaya cesaret ettiği müddetçe

Bakışların beni aramaya başladığı andan itibaren Kalbin adımı zikrettikçe
Sana geleceğim yar gitmek yakışmaz bu deliye
Tutuğum her dileğin ardında sen varsın
Yazdığım her satırın içerisinde sen varsın

Baktığım her yerde sen varsın
Ama yanı başımda yoksun gidişim yokluğuna yar
Birazdan yağmur çiseleyecek üzerime
Titreyecek biliyorum seninle dolu olan yüreğim

Tenim ıslanacak bedenim ıslanacak
Ama sen ıslanma yağmur damlalarıyla gözlerimden dökülen yaşlar ıslatacak
Bir ahım oldun yakıverdim dünden bu günüme yaşanılmışlığımı
Bin ahım olsan yakarım ne varsa benden geriye kalanı

Yokluğuna meydan okurum çıkarım meydan savaşlarına
Savaşım sen imdadım sen işte savaşına gidiyorum yar
Sesiz kaldı bu yalancı ve suni İstanbul geceleri
Ne hoyratlığı kaldı yanımda nede dik duruşu

Hüznümü sardı her tarafı İstanbul ağladı ben ağladım
İşte senin için düştü gözlerimden birkaç damla yaş yar
Tutunduğum tüm umutlarımı alevlerde yaktım sensizliğime
Ne varsa ben için yazılmış çizilmiş söylenen kelamları astım bir bir

Bir sen gerçek kaldın bana dünümden bu günüme
İşte ben gidiyorum geleceğimden yarınıma yar Susuz kalmış toprak oldum
Güneşe hasret kalmış can oldum Bulutlardan düşen yağmur tanesi oldum
Bir senden ayrılmayı beceremedim yar işte yokluğuna gidiyorum

Kah gecenin zifiri karanlığı sarar derdimle bedenimi
Kah güneşin sıcaklığı vurur değiştirir tenimin rengini
Kah yağmurlar yağar söndürmek ister içerimde yanan seni
Senden ırak olmaya gidiyorum yar senden ötesi yalan

Kıskanılmış aşkların en yücesindeyim seninle
Bir tebessümünle ölüme giderim ebedimle
Varlığımda görmek olmasa da kaderimde
Seni ölümlerden öteye sevmekle almışım mükafatımı yar

Tutki ay ışığının yalancı duruşuyum
Tutki gecenin üzerime örteceği kara bir çarşafım
Tutki ölümüne koşar adım giden bir deliyim
Bilirim ki ölümde olsa bu gidişim sonunda sen varsın yar