Fiyakalı bir yalnızlık teri avuçlarımda
Üzerimde ıslak bir gökyüzü
Cebimde aşkın buruşuk bileti
Bir köşe arıyor yorgunluğum
Ayaklarımda kırık sızılar
Sana soluklanıyorum yar
Bir düşün kanepesinde.

Ah yar
Kanatlarımdan tüy savuruyor rüzgâr
İçimin uzak duraklarında bir kadın
Yüreğim prangalı bir berduş
Tutunacak yer yok gönül dalımda
Kırılgan seviler birikiyor göğsümde
Yosunlar cirit atıyor denizlerimde.

Duydum ki,
Renkler biriktirmişsin varlığıma
Çekip gitmelerime de aldırmayacakmışsın
Ne çok gitme demiştin oysa ardımdan
Ne çok kırıklıklar düğmelemişti ellerim
Hiçbir ışık karanlığından alamıyordu beni
Uzun bir sessizlik bildirisiydi okuduğumuz
Sen ve ben eksik sayfalar gibiydik birbirimize.

Desem ki,
Alaca bir şafakta varalım menzile
Sarı sayfalardan koparalım aşkı
Bir gökyüzü çiz bana yüreğinle
Her köşeye bir yıldız as kadın ellerinle
Çıkıp geleyim kirpiğinin gizemine
Yerleşeyim doyumsuz coğrafyana
Aşkın kıl köprülerinden geçerek
Kaybolayım istersen ruhunun cennetinde.

Selahattin Yetgin