16
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1957
Okunma

kulaklarımdan ruhuma dolan sesinde
şakağından vurulur
tan yeri ağırırken gamzelerime iliştirdiğim sahipsiz gülüşlerim
kurşini gözlerime tekinsiz bir intihar vakti sığınır
üzerime giyinir ayaklarıma dolanan korkularım
yalnızlığın sunağına secde eder alnım
fütursuz dualarım ağlar ne dediğini bilmez dudaklarımda
belleğimin arka sokaklarında gezinir ellerin
ellerin ahhh ellerin
her dokunuşunda kanatlarımın ipeksi dokusuna
kelebeklerim firar eder
ruhunun karanlık yüzlü aynalarına
bir ikindi vaktinde
selasını duyumsarım
ömrümün terkisine yüklediğim umutlarımın
semaya yükselen martıların boğuk sesinde
annemin avuçlarına kuru bir ağıt bırakırım
meriçte çağlayan diclede durulan fısıltılarımın anısına
.../oysa !!
hanımeli kokardı benim çocukluğum
akşam sefaları öperdi gözlerimden
yıldız ışıltıları düşerdi
babamın koynuna bastırdığım uykularıma
şimdi ise
ateşböceklerinin avlusunda ölüm kokar gençliğim
o odalarda
yoruldum annem
yoruldu papatya kokulu hüzün
sağnak sağnak dökülüyor istanbul sayfalarından
tarihi yıldız kokan küçük kız
.../şimdi
bir romanın soluk yüzlü gelini oldu
...H / E...
5.0
100% (14)