*Anlayamadık Atam

Sana ağlamak değil, seni anlamak gerek.
Onlarca kasım geçti, anlayamadık Atam.
Kimi hezeyan kustu, kimi oldu engerek! ..
Bir nesl-i âsım geçti, anlayamadık Atam...

Kimisi putlaştırdı, kimi peygamber yaptı.
Kimi yerlere yattı, sûreta sana taptı! ..
Sen böyle istemezdin, yapılanlar azaptı,
Tekmil-i kısım geçti, anlayamadık Atam...

Tek Türkiye bıraktın, biz kırk parçaya böldük! ..
Düşman elinden değil, kardeş kardeşe öldük.
Dosdoğru iz bıraktın, ihânet edip sildik.
Öyle çok hasım geçti, anlayamadık Atam...

Kızarmadı yüzümüz, döküldük tutam tutam.
Dilden söyleyip durduk; ’sen kalk artık ben yatam’
Her on kasımda tuttuk, riyakârca bir mâtem! ..
Pek çok on kasım geçti, anlayamadık Atam...

On yılda onbeş milyon gençlik yetiştirdin sen.
Onları birbirine, nasıl kırdırdık bilsen! ..
Artık iflâh olmayız, kendin de kalkıp gelsen,
Binlerce mâsum geçti, anlayamadık Atam...

Düşmanların öyle zor, o kadar da çoktular.
Yedi düvel önünde, diz bükerek çöktüler! ..
Ardındaki liderler o kadar küçüktüler,
Günlerce resim geçti, anlayamadık Atam...

Ne mutlu Türk’üm diye, söylerdin ya derinden!
Bir derin sızı geçer, kalbimin üzerinden.
Meğer senmişsin yeri, oynatan hep yerinden!
Bilmem kaç mevsim geçti, anlayamadık Atam...

Antalya-20.10.2008

Halil Şakir Taşçıoğlu