Yüksek makama dert anlatmak için gitti...
"Beyim" dedi yutkundu,
Birde üstüne azar yedi.
"Vay" dedi,
Büktü boynunu .
Çıktı
Ezile büzüle kapıdan dışarı,
Unuttu elindeki şapkasını.
Gözleri yaş dolu
Benzi sapsarı....
Zannedersiniz ki
Döktüler can evine ateşi,
Düşündü..
"Boşver "dedi,
Büktü boynunu...
Bu onun ilk hüsranıydı
Devlet babasında...
Çıkardı çakmağı,yaktı cigarayı,
Öyle bir çekti ki
"Of"dedi,
Büktü boynunu...
Yorulmuştu dizleri,sindi bir köşeye
Başladı ,derin ve ince düşünmeye,
Bulamadı sebebini kendince,
Bu hallereAğlamakta"Kahrolası kader"dedi
Büktü boynunu.
Zaman belki neler getirecekti
Kimbilir hangi parçasını götürecekti..?
Silkeledi omzunu,attı ceketi,
Öyle derin bir
"Of"dediki....
Büktü boynunu.
Birkere olsun gülmedi hayatında,
Değeri varmıydı.Allah katında,
"Senbilirsin Mevlam"dedi
Büktü boynunu.
Saç kalmadı,kel oldu
Bembeyaz oldu simsiyah kaş.
Zavallı,
Kırkında oldu ayyaş.
Sonunda kurtaramadı bu hayattan kendini,
Çöpe atamadı geçmişini.
Sordular memleketini,
"Köy"dedi,
Büktü boynunu.

Artık uyku tutmadı geceleri,
Ağlamaktan yorgun düştü,ihtiyar gözleri
İnsanlara şuydu son sözleri,
"Benim gibi küsmeyin eğmeyin başınızı,
Ve
Esaret bahçesinde gül olup
Koklanmaktansa,,,,
Hürriyet bahçesinde diken ol..horlan"dedi..
Büktü boynunu.

İsyanı...
Bu hallere düşürenlereydi,
Kendinden bile kendini nefret etirenlereydi.
Kaderi birtürlü afedipte sevemedi,
Zavallının,
Ölürken bile,
Boynu büküktü.....


Osman TÜRÜDÜ




Sn Aşiyan 052 ablama saygılarımla...