Payı yok, apansız inen akşamdan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...

Ahmed Arif.
______________________________



Mevsimsiz tomurcukların açtığı
Kül rengi baharlarda savrulduk
Gün düştü ellerimize
Körpe fidan yeşerttiğimiz



Ne sulayabiliyor
Ne de koparabiliyoruz...



Tut elimi desem tutamıyorsun
Git desem yarım kalıyoruz
Ne sen
Ne de ben
Vazgeçemiyoruz...




İzin vermiyor yürek
Kenetlenmişken
Mavi bir nefes gibi
Düşmüyor yakamızdan mecburiyetler...




Düşlerimiz gebe varlığımıza
Virane duvarlara yaslanırken sırtımız
Gönül yarası isyan deminde...



Ve bazen radyoda çalan bir şarkı
Acı tatlı bizi anlatıyor...



/çok sevdim ikimizi!
Sayfaları eksik olsa da
Kapanmadan gözlerimiz bitmeyecek bu öykü.../



Kaç sigara dumanında yaşardı gözlerimiz!



Lal olurken tebessümlerimiz
Dileklerimiz arşa rastıktan çeltik
Hançer olur saplanır yüreğimize aşk....



Girdabındayım gözlerinin
Bile bile ateşe yürüyorum
Senden kopamıyor çaresizliğim....




/Cehennem yanılgımsa
Adın cennetim olsun/



Yalnızlık mum ışığında
Gölgeler yeşertmekte
Susuz fidanların dalında
Kurumuş aşk ....





Malum;
Üç beş vakit daha var
Sevda yanılgılarında tökezlemeye
Renkler kör bakar
Bulanık seher
Yakar örtülü kızıl
Akşam üşümelerinde...





Adı saklı/m
Saklımda saklanmış fikri/m
Tutkusu kuşkulum,
İnce maraz/ım...




Erguvanlar can tozu
Yıldızlara serpilen,
Papatyalar nehirlerimde
Yakamoz yansımasında sürgün hayaller...





Gizli kusurlarımız
Sol yanımızda örs,
Ritminde yanardağ kızıllığınca kan
Mısralarda mehtap yorgunu sızılı can
Müstesna duygular
Kelamlarda zan...




Umut tümcelerde mahkûm
Sürüklenirken
Sen
Ve
Ben


Aşk tutmuş zar


Du şeşler
Uçurum kenarı yar...