2
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1294
Okunma
Zaman aktı gözlerinden. Suskun
Kalbim, sus. Benzimden boşalan
Kanı hisset. Yaralarımı sorma ve
Sarmalama… Dinle, içimde
Devinen duyguların çığlıklarını.
Gözümden kaçma: üşürsün ey cânân!
Yalnızlığı, ben yokken konuş. Dehliz-
imden çıkma, orada dur ve çoğalt
İnsanlığımızı…
Aşkı sür yeniden ölüme adanmış yerlerime.
Sonra ben yürüyeyim ikimizin yerine
Kutsanan bakışların altında…
Yüzüm kandan bir harita
İşgal edilmiş coğrafyasında yüreğimin
Şafak yağmalanmadı henüz
Umut yok olmadı…
Gözlerin ışıltısı
Yüreğin sağlamasını yapar
Hayata karşı bin parça
Olurken ruhum
Ayrılığı yürüme provası
Başka bahara kalır.
Yüreğim canlanır yeniden
Anlamına bürünür zaman
Tutsaklığına imrenilen sevgiler kanar
Hayatın her yanından.
Ve ben zamanı çoğaltan
Yüreğine bırakırım kendimi.
4.0
100% (1)
Cevap Yaz