yalnızlığından muzdarip bir tanrıyı oynuyorum şimdi,,
evet,,yüce olandım,uğruna secde edilen hatta,,
haram kılmıştım şarabı,,ama şuan çok ihtiyacım war inanin,,
beni de kapsıyor muydu bu kural ,,anımsayamıyorum
....
sewgiliyle elele çıkılan yaz gezilerinde olmalıydım,,
zamansız orgazmlara gebe ilişkilerde figüranlık ya da
ya da sarhoşluk arifesindeki donuk muhabbetlerde muhaliflik...
....
terkedilmiş bir sevgiliyi oynamalıydım zamansız bir gidişin ardından;
kadeh kaldırmalıydım uğurlanan yâr’e
şiirler atfetmeliydim deniz mavisi gözlerine
ya da geçtiğimiz sokaklara yeni anlamlar...
...
acımasız olmamalıydım bu kadar ya da bencil(!)
tatmin etmek için egomu,,
böylesine karmaşık ve dahası tek kişiyle oynanan bir oyuna dahil etmemeliydim kullarımı
ama ben sonu mutlu biter sanmıştım yeşilçam filmlerine atfen
yolumu çizmiştim artık,,
parolam:’’acırsan kaybedersin’’ olmuştu
acımadım we kaybettim(!)...
yanlış oyunu seçmişim anlaşılan eğlenmek için
en tanrısal olanı yapmalıydım belki de
sevmeyi başarabilmeliydim kullarımı
onlara azabı müjdelemeyi kesip,,
ve kamçısı elinde bir efendiyi oynamaktan vazgeçmeliydim
karışmalıydım onların arasına...
...
sigortası olmayan bir işe girmeliydim belki
hani iş kazası tazminatından sıyrılmak isteyen patrona inat,,
martılara simit tadında yaşamalıydım belki de
ya da sewgiliyle dizdize bira içmeyi marifet bilmeliydim acemiliğe çalan ikili ilişkilerde
ya da eylem alanlarında kaldırıp sol yumruğumu başkaldırmalıydım yarattığım sisteme
özetle insancılık oynamalıydım,,anlama çabasına girişerek...
...
istanbul’da olmalıydım,,
beni kudüs’te ya da mekke’de arayan kullarımı yanıltarak
parklarda oturanların arasına karışıp gündeme dair muhabbetlere eşlik etmeliydim
an gelir de tartışma bitince bir sigara yakmalı çaya eşlik etsin diye
gülüşmeli daha sonra hani şu temel denen adamın başından geçenlere
akşam ezanı(!)okununca da ev yoluna düşmeli
hanımı bekletmek olmaz gibi insansı bir düşünceden hareketle...