buruklugun kalmış içimde
sesin gitmiş bilememişim
görmek istememişim kırıldgım anıları
aslında ne cok kırgınlıgım var ta derinde
tek bir sözünle yaralarken bütün bedenimi sen
hiçbirşey olmamıs gibi kanrevan içinde yoluma devam ettim ben
acıttın yaktın bazende yıktın beni
öyle güzel anılarımı öyle kabuslar kapladıki
sen gözlerini kapatın ve görmedin hiç birini

tek bir bakışın acıttı canımı
bazen sıgıntı
bazen sevgiliydim
evet ben sevdim sevdigimden bütün tahammülerim
sabretim sevgilim
sen hergün parcalarken derimin altından etimi
ben sabrettim

şimdi gecti acılarım yakmıyorsun canımı eskisi gibi
ama hatırladıkca ...
alev düşerse avuclarına yanar ya benimde içime düşüyor ateşi
yakıyor bedeni kavuruyor kalbimi

unut desen unutulmaz
aşkından unutmus rolü yapsamda
hep mutlu gözüküp aglamasamda
unutmadım hiçbirini

gözlerinde sıgıntıyken ben
sen gözlerimde ışıktın
ellerinde sogukken ben
ellerin ellerimin aleviydi
bedeninde cansızken ben
her zeremde çiçek olmuştun sen

unut desende unutulmaz
ne yangınım nede .... neyse....