Ey insanoğlu.
Başını kaldır da şöyle bir bak.
Yukarıda gök yüzünde neler göreceksin.
Yaratılan o kızıl güneşi, ve gökteki parlayan o ayı.
Benim gibi sen de çok seveceksin.
Sonra başını önüne eğ
Düşün.
Ve iyice bir de şu bastığın yerlere bir bak.
Bastığım bu topraklar…
Evet, evet onundur Yaratanındır diyeceksin,
Allah var ve birdir diyorsan sen…

Düşündün’ mü hiç.
Şu masmavi gökteki kızıl güneşi sen.
Düşündün mü hiç, karanlıkta parlayan yıldızlarla o hilali.
Dedin mi hiç sen..
Kimindir kimdir, bunca güzellikleri yaratan sen.
Bak o Yaratan, ne güzel yaratmış bunları…
Çünkü yoktur.
Bunları yaratanın bir başka eşi.
Düşün insanoğlu sen...

Düşündün mü hiç…
Nasıl uyumlu koskoca boşlukta onlar.
Güneşin yarısı gece paylaşır yarısını gündüz,
Düşündün mü nasılda, yaşadığın kainatı aydınlatırlar.
Şu koskoca dünyayı, koca kainatı nasıl olup ısıtırlar.
Toprağa can verir sana aş verir meyve verir.
Var’ mı söyle bir başkası…
Bunların, kul tarafından yapılan bir başka eşi,
Ben duymadım duydun mu sen hiç.

Düşündün mü hiç.
Nasıl oluştu o başındaki beynin.
Der Allah da,
Onun emriyle çalışır, düşünsene sendeki yer bir yerin.
Hangi kul yaptı haydi insan oğlu yapabilir söyle.
Varsa bir benzeri bana da deyin.
Başını ellerin arasına al da,
Düşün bunları ey insanoğlu derin, derin sen.

Ne güzel yaratmış değil mi?
Şu büyük Yaradan şu güneşi ve sonra şu ayı..
Ve Tanrı bize Adem ’in soyuna vermiş dünyayı.
Yaratmış beş kıtayı,
Nice tahılları ektirmiş o bizlere.
Erdirmiş bizlere bolca meyveyi tahılı.
Ne güzel yaratmış değil ‘mi?
Onları bizlere veren yüce Yaradan...
Şu dünyayı…

Ey insanoğlu…
Düşündün mü hiç…
Peygamberler nerededir diye,
Gittin mi hiç..
O peygamberler mekanında yüz sürmeye.
Gittin mi! doğduğu Mekke ile, mekan tutduğu Medine’ ye.
Git kokla orada kokardır,
Peygamberinin en has kokulusu orada,
Ve en doğrusu orada...

Ey insanoğlu…
O ki bizlere, şu kainatını yaratmıştır.
Tek ve en büyük Allah’tır.
Biliriz ki karanlık gönüllerimize ondan doğanlar hep şafaktır.
Onun ahretini düşünmezse helak oluruz,
Alev, alev yanan cehenneminde odun oluruz biz.
Bilmeliyiz zaman gelince,
Ya cehennemde ya cennette olacaktır biz kullar.
Öyleyse neden cennet değil demeyelim,
Gidelim tertemiz cennete.


Ahmet Yüksel Şanlı er