Bir vefasız kıza yaktım abayı,
Tanıdım Orhan Abi’yi,Müslüm Baba’yı,
Onu sevmek benim için en büyük hata,
Hem de limitsiz sevdim,koymadım kota,
Yüreğim yana yana adeta pişti,
O da havalandı,iyice şişti,
Oduna söylesen o sözleri aşık olurdu,
Ne arsız bir şeymiş,saç baş yoldurdu,
Öyle bakardı ki kendimi tren sanardım,
O da beni seviyor diye kanardım,
Surat ifadesi vardı tıpkı kek gibi,
Konuşurdu sanki erkek gibi,
Hakaret ettim bana mısın demedi,
Herhalde çok korktu,yemedi,
Zaten sapın tekiydi,anlamadım dilini,
Aylar sonra buldu kazmanın birini,
Zamanla kilo aldı,oldu duba gibi,
Bir de gözlük takmış sanki şişe dibi,
Çalıdan farksızdı bitli saçları,
Dedemin bıyığı gibiydi kalın kaşları,
Görgüden nasibini hiçbir zaman almamış,
Terbiye ona da uğramış ama fazla kalmamış,
Dokunduğu çiçekler bile sararıp solmuş,
Boşa giden vaktime çok yazık olmuş.