Aklını başına topla da gitme,
Yollarda pişmanlık var demedim mi?
Vefana muhtacım, perişan etme,
Göğsümün içinde dur demedim mi?

Yaptığın yanlışı anlattım bir bir,
Seni de tüketir bu koca şehir.
Yüzünde ızdırap, önünde kahır,
Ardında sönmeyen kor demedim mi?

Çarparak gittiğin kapıyı kırma,
Okşayan elimde iki tel sırma,
Bırak da namertçe sırtımdan vurma,
Vurursan yüz yüze vur demedim mi?

Cebinde görünce üç beş doları,
Gönlünün boynuna taktı yuları,
Kandırmak uğruna bin bir hüneri,
Deniyor, gözlerin kör demedim mi?

İstanbul cilveli, cadı kazanı,
Kaldırım taşları kader yazanı.
Bozuk para gibi sabah ezanı,
Harcarlar, yaşamak zor demedim mi?

Başına düşüyor, attığın taşlar,
Mevsimin sonbahar, göçüyor kuşlar.
Duydum ki, gözünde yağmurlar yaşlar,
Ben sana bekle de gör demedim mi?

Mehmet Nacar