Giderken sen, son bir defa yakmak istedim sigaramı...
ellerim tutuştu, gözlerime mahsun bir veda kaçtı
sırtımı sıvazlarken hayat, ömrüm teselli ediyordu mutsuzluğumu
dilim DUR harflerine fransızdı adeta
hoş, işaret dilinden de anlamazdın ya ..!


Sanki otobüsün bütün koltuklarındaydın ve ben zoraki bir el sallayışın katil zanlısıydım...
Yüreğime bile aktarmalı geldin sevgili,
Oysa ben, aralıksız sevdim seni..
Sonsuzluğa express giden kadın,
Hiç değilse avuçlarımda mola yapsaydın...
Isınsaydın, sende yansaydın..!

Giderken sen, valiz niyetine beni taşımalıydın
Doldursaydın tüm acıları içime de bagaja sallasaydın...
sonra düşlere dalsaydın cam kenarında,
ve özleseydin terk ettiklerini mesafeler arttıkça....

Giderken sen, öpmek geldi içimden
Sonra dudaklarımın yokluğunu fark ettim
Belki sarılırım dedim, kollarımı yitirmişim...
Koşmak gelsede içimden yoluna, ayaklarımı kaybetmişim...

sonsuzluğa express giden kadın...
ben uğruna eksilirken
kim uğruna tamamlanma niyetindesin...
güvenme bütünlüğüne
birgün sende eksilirsin....

uğur KÖKSAL