Saniyeler;
Aşk’ı özlemenin acısını yıllara eş tutma hakkını almış sanki.

korkusuz gelinciktim bir zaman öncesi,
beklerdim paralel sinyallerin fiziğinde gelen ard ard’a ferhatları,
sanmalar-varsayımlar-önergeler dizinse yürütülen sevdalarda.
Aşk!
Seni öptüğümden beri ödleğin tekiyim.
acemiyim severek sevişmeler de,
özlem kokusunda saatim,aşk’a bir asır kalmış gibi,
sabır anlamını yitirmiş,
iki satır ezgi de ,takvimden bir gün düşer mi.
tarih geç kalmış,
ayın on dördüne...
senle içilecek bir kadeh içkiye.

aşklar;
biz’i unutmuş gibi sevdanın anlamına karalar bağlama yolundalar.

düşüncesiz çaylağın biriydim bir zaman,
sarılmış yapraklara ateşler yakan,
saniyelik atlamalarla sevişmeden zevk alan.
Aşk!
Tenine değdiğimden beri ciğerime dolan sadece sadakat.
harflerinden yeniden doğdu alfabem,
sen’i yazar bir seni okur oldum.
seviyorum demenin verdiği haz,
şah damarımda yüksek dojaz.
duygularına esir düşmüş,bir kadın olma ürkekliğine baş kaldırarak,
temmuzun Dolunay ışığına bir kadehde Tanrıdan.

Aşk;
Ellerin ellerimde sarılarak bütünleşmeye hasret,
yalnız ve uğursuz geceleri aydınlatan düşüncene sevdalı,bi’sana bağlı,
seninle umutları paylaşmak için sabırsız.

Özlem kokar Aşk!
Aşk,özlem kokar!

Aşksız zaman acılara özlem katar...