hasret bir garip gece
özlem kavuran yakıcı ayvaz kor
senli yastığım üşüyor
senli örtüm yırtık beden öksüz
gözyaşı söz verdi dökülmez
yeter ki
erken var sineme


bildiğim yer benim değil
yol aldığın mekan yazılmadı lugatıma
yar varsan dünyamda
bende ki can nefes alır uzadıkça


sema şımardı bu gece
kurşini bulutları beyaza küs halde
benim tek derdim gülüşün
onsuz kalırsa suret
kurak topraktan farksız bilesin


küfür savursam yokluğuna ne yazar
geliceğini bilsem inan
neler döker bu dil korkarsın
yabancı nefes aldığın toprak sana
ait olduğun zaman aşk/ın olduğu vaha


erken uyan güne
sesime hasret kal delice
kokum sinsin döşek saydığın odana
hayalet bir ruh gibi gelicek bu adam
neden diye sorsana niye bu inat
tek sözüm var suale
kanımda ki sevda çağlıyor
fıratın dalgası
dicle/nin özüne has zehri gibi..........