Bir Mülayim vardı bizim sınıfta,

Laflara turp sıkmakta üstüne yoktu,
Zaten başka da bir meziyeti yoktu,
Getirisi azdı,götürüsü çoktu,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Olayları anlatırken bire on katardı,
Temiz kalpliydi ama çok yalan atardı,
Bizden duyduklarını tekrar bize satardı,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Çenesi açıldı mı kapanmak bilmezdi,
Çok terlerdi ama üşenirdi,silmezdi,
Saçma şeylere güler,komiklere gülmezdi,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

İri yarıydı ama kalıbının adamı değildi,
Hayatı bilmiyordu,henüz çok cahildi,
Yaş bir ağaçtı,ne kurudu ne eğildi,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Sigaraya para vermez hep otlanırdı,
Yerinde duramaz adeta kurtlanırdı,
Kızlar bakış atınca hemen umutlanırdı,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Yurtta aynı odada kalırdık,
Gece uyuyunca yorganını alırdık,
Hiç bir şakaya alınmaz sanardık,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Adı gibi mülayimdi,onu biz kızdırırdık,
Odasına kapanırdı,zorla gezdirirdik,
Genellikle haklıydı ama biz bastırırdık,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Biz iki ay sonra çarşıda ev tuttuk,
Nasıl olduysa ona sormayı unuttuk,
Çocuğu iyice kendimizden soğuttuk,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Her okul çıkışı bize gelirdi,
Güzel kız görünce karşısında erirdi,
İyi kopya çekerdi,bize de verirdi,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

Dalga geçe geçe çocuğu usandırdık,
Ne zaman gaf yapsa hemen utandırdık,
Çok üstüne gittik,okulu bıraktırdık,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.

O gittikten sonra okul çekilmez oldu,
Biz ulaşamadık,ne de o bizi buldu,
Bu satırları yazarken gözlerim doldu,
Bir Mülayim vardı bizim sınıfta.