karşı kaldırımın , köşe başında dalmalarım;
aklımda gözlerin, gözlerinin yansımasında her telden ben...

hayırdır!!!
gece karanlığından habersizmi vurdu kahrına,
oysa uzamadı ki saçlarım...
bilirsin işte;
soğuktan morca toprağım, hasretine tırpanladığım...


mutlulukmu dedin? benmi! bizmi!
çok zamanlardan alçaldım düşlerime;
sense her zamankinden az dağınık.... ama sevdalı...

aşkı deliler gibi kucaklarken;
sabır dokuduk yürek tezgahında...
ha binlerce acı ,
ha iğne iplik...
paçalarıma diktiğim kaçıncı gurbet sence_?
kaçıncı zaman ağladığım sen?....


şimdilerin başka anlamı var ;
yalnızlığımın adına,
bıkkınlıktan öte bir duygusuzluk ..
ve sağır...

omuzlarına dökülen saçlarının;
her teline beni adadı tanrı hikmedi,
istersen inanma;
sen sıcaksan?
bende cevapları;
kum bakışlı gözlerindeki sahile sor...


her dalgada vurdun kıyıma;
bense hala siyahın içinde ;
beyaz gelinliğiyle yakamoz...


ne sende benden eser kaldı;
ne de bende zerre kadar yaşayan sen....
yalnızlığı;
güneşin sarısından uzak yaşatabilmek dileğiyle....


sen;
susuz tabloma damlayan ebruli renk..
sen;
karanlık gök yüzününde, kutuplar ötesindeki aydınlık...

sen....

son hedef , son mermi;
gözlerinin tetiği düşmesin uykuya,
ki ; gece benden önce ölmesin....


dudakların yedi boğumlu akrep;
ismin intizar,
mısralarıma kan değdi azapsızlığımdan...
bir ufak buse sana , bu ömürden müsade;
tek şartı yüreğimin,
bu sefer şah damarımdan....

her an sevilip , sevilmek istedikçe;
ben sana düşünmeden binlerce kez öleceğim..

isimsiz şiirler

karan