Maykıl diyordum gözlerime bir baksana
gömleği ters giydirilmiş acılı çocuğum ben
hiç elime almamışım gökyüzünü
bulutları sevememişim
hiç ağlamamışım kalabalıkta
gülememişim çıkmaz sokaklarında şehrin


Maykıl sen Zülfü’nün Çayevi’ne
yeni geldin
bilmezsin içinden saraylar geçen
düşleri
gülüşlerin yoktur senin kimsesizler pazarında
şairlerlede işin olmaz
boşyere uğraşma


Maykıl sen demli çay içmezsin gülüm
ben,Kasacı Fahri,Hayrettin içeriz
beni şehir stadyumunda arama
yokum
geç kalışlarım çok olur hem
fiyaskolu maçlarda

Maykıl sen hiç aşık olmadın
biliyorum söylemesende
oysa aşk hiç öyle kolay bir şey değil
Feneryolu tren istasyonunda
bir başına sen kalmadın
buğulu camlar ardında ağlamadın sessiz
senin Eşter Malikov adında bir ustanda olmadı
Canciğer Barut,Veli gibi kankaların 16 yaşında

Maykıl git başımdan
kederliyim bugün beni arama
masamda çayım soğudu
ilk defa içmedim döktüm
otobüs molalarında
canım sıkılır benim
sen çok seversin
boynu büküğüm ben bilmezsin
şarkısız Arnavut kaldırımlı sokaklarda,sonbaharlarda


Maykıl bu iş böyle gitmez gülüm
Musa Kazım Dayı’ya sorarsan
sen iyisi mi dönerci,dürümcü işlerini bırak
ne işin vardı kalktın Beşiktaş’tan buraya geldin
sonunda senden kıllandı
Şoför Nebahat Abla

Maykıl işler kesat koçum
artık ben dürüm yemiyorum Cengiz’de hakeza
Çemberlitaş’ta gittiğin korku filimlerini
bize anlatma ballandıra ballandıra
Zülfü ve çırağı haz etmemiş bu durumdan
haberin olsun
gereksiz sohbetlerinde
öğlen on iki buçukta
kahveyi rahatsız etme n’olursun

Maykıl yinede dostumsun
hep öyle kalacaksın
işine bak
aldırma Zülfü’nün yerinde dönen plaklara bakma
adını koymuşlar senin Dertli Dolap
bu dünya insanları malesef böyle
sen kafanı takma

Galatada Hazarfenler’e selamımı söyle
Harun Abi dedi bu iş olmuyor artık böyle
iyi bak kendine
güle güle
ama çıkmadan şurdan soğuk bir şeyler iç benden
hafta sonları gel
Pazarları
görüşürüz
çüz Maykıl
çüz.



faruk tabak