Yaşamak,
Ne kadar ağır bir yük bazen,
Kol kalkmaz düşüverir yanlara,
Ayaklar kıpırdamaz,
Başlar yerinde saymaya,
Ağlamaz artık gözler,
Başlar boş boş donuk donuk bakmaya,
Karar veremez gözyaşları,
Akıp akmayacağına,
İçime akar en sonunda,
Ne fark eder ki,
Ağlasa ya da ağlamasa,
Kimin umurunda,
Tavşan dağı çoktan aşmış,
Yürek kabul etmek istememiş,
Uzun zaman inatla,
Dönüp bir soran olmamış,
Halin ne, dargın mısın yoksa hayata,
Vagonlar yüklenmiş,
Olanca gam yükünü,
Ağır ağır tren gardan kalkmakta,
Acı acı öten siren sesi,
Bağrımdaki acıya körük olmakta,
Dağlar, kayalıklar tüm dünya,
Üstüme göçecek sanki,
Başka adam mı bulamadı,
Anlamadım ya…

Yutkundukça canım yanıyor sanki,
Nerde bu yara,
Yürekte mi midemde mi,
Yoksa boğazımda mı ne alaka…

Ey Hayat,
Düğümlenme artık boğazıma,
Ben ödedim bedelini her şeyin…

HEM DE FAZLASIYLA,

Hem de fazlasıyla…

Bırak artık yakamı,

Bırak beni benimle baş başa,

Beni benimle baş başa………………..

01/09/2010 22:26
Perihan METİN