Gökyüzünü sardı, bir kara bulut.
Bu millet çaresiz, kalmadı umut.
Geçim gailesi, sardı bacayı.
Terk etti kadınlar, evi kocayı.

Hainler kudurdu, can alıyor can.
Şehirlere indi, bölücü dağdan.
İmralı da mahkûm, örgütün başı.
Öldürdüler bunlar, kırk bin yurttaşı.

Can güvenliği yok, çarşı pazarda.
Silivri lebalep, hapis yazarda.
Millet endekslendi, ana yasaya.
Gerçeği araştır, gelme tufaya.

Çok nutuk dinledik, sekiz yıl bitti.
Tahammül sınırı, aştı da geçti.
Ezilen fakir halk, açlık başladı.
Hak hukuk deyeni, polis copladı.

Yan yandaş kollayıp, zengin oldular.
A dan z ye kadar, vergi saldılar.
Sattılar savdılar, kalmadı düzen.
Her tarafta işsiz, doldu boş gezen.

İşçi memur çiftçi, isyan ediyor.
Oynattı bu millet, hale gülüyor.
En mağrur emekli, aç geziyor aç.
Fitreye zekâta, ettiler muhtaç.

Bir daha kazansa, halimiz duman.
Cülus dağıtacak, verecek ferman.
Başında kavukla, ipekten kaftan.
Destek bekliyorlar, bu yoksul halktan.

Ey atam halimiz, işte böyledir.
Memleket şairi, böyle söyletir.
Hak hukuk adalet, bunlar kitapta.
Yalan nutuklarla, hepsi hitapta.

Türkmendağlı derki, mühür elinde.
Palavraya kanma, hepsi dilinde.
Ülke istikbali, senin oyunda.
Devşirme bulunmaz, Türk ün soyunda.
HİLMİ CAN.
14.AĞUSTOS.2010.
(2843)