Sağda solda sevmedim diyorsun
Göz göre göre yalan söylüyorsun
Sen de sevdin deliler gibi biliyorsun
Bir inat uğruna bu aşka yazık ediyorsun
Seni seven yüreğime acılar yaşatıyorsun

Gittiğin günden beri sokakları kendime haram kıldım
Aynalara küstüm,saçlarımı taramadım
Boşuna mı sevdim,bunca yılı suya mı yazdım
Bitirdin kendini diyor herkes,yüreğim yanar bilmezler
Dert benim,kalp benim,yar uğruna can veren benim
Bir komadan çıkıp diğerine giren yine benim
Hayat benim ,yaşam benim,sürünen yine benim senin umrunda mı
Oluk oluk akan sevdamı yok sayamazsın
Bunca yılın izlerini bir kalemde silemezsin
Öyle kolay değil çekip gitmek,
Hiç bir şey olmamış gibi unut demek
Her gün bende sabahlarken verdiğin acılar
Yıprattığın yılların hesabını vermeden gidiyorsun
Sevenin ahı çekilmez be ,günaha giriyorsun

Son celsemde kalemim kırıldı
Haydi mürekkebine daldır gözlerini
Hangi yöne baksan mevsim çiğ düşmez yaban bırakacak
Hasret yağacak yüreğine
Gün be gün acıların ıslanacak
Celladım canımı alırken ıslak gözlerini dik gönlüme
Sabahsız bıraktığın gecelerinde yamasız yaşayacağım gözlerinde
Ne sevmeyi becerebildim
Ne hayatıma yön vermeyi
Beyhude bir ömrü tükettim aklımın zorunda
Tutamadım yıllarımı hayatın raylarında
Yüreğime sindire sindire yaşadım acıları
Öksüz çocuğun ebeveyn hasreti olmuşum
Boynum ezelden bükük
İçim yanıyor,yangınlarım kor
Anladım ki benim için
Yaşamak toprak olmaktan da zor
Bu yaşıma kadar hayatıma kim girdiyse
Yoluna ömrümü koydum
Yeri geldi başımı feda ettim
Kıymet bilene hiç rastlamadım
Sen de git acıma pejmürde halime
Aldırma böyle derbeder olmama
Alıştım sırtımdan vurulmalara
Ya hayatım değersiz
Ya da uğruna ömrümü koyduğum insanlar şerefsiz.

Mehmet Zafer