14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1068
Okunma
Jul,10/07
Umutlarım asılı kaldı
Adak ağaçlarında.
Sen!
Yar...
Gitme demen kolay...
Kolaydır sana gelişlerim
Gelişlerin kadar...
Kalışlar hoş
Ürkütmüyor kuşları
Kanatlar özgür,
Uçuşlar serbest!
Bu tat bundan
Bu dem...
Harmanlar...
Yar
Kalmak kolay...
Koynunda uyumak,
İster sağa dön
Sola istersen
O kol hep bedende
Sarmalar...
Ağaçlara astığım şekilde...
İpek bağlar...
Kolların sarar
Ne hoyratlık...
Ne incitme...
Korkarım yar
Yanımda getirdiklerim
Bağlar...
Hatta boğar...
Asılan umutlarım yağar
Üstümüze üstümüze...
Ne oğlum anlar...
Ne anacığın
Yar...
Gülgün Karaoğlu