sen uyurkende




hadi uyu şimdi gecenin kör bir vakti
masallarımı dizlerinde uyuturken
hayallerimi al koynuna toz pembe bulutlar olsun düşlerin
yıldızların kokusu sürülsün tenine
geceyi ben diye demle yalnızlığın düşük yapsın
ıssız şehirlerin cehennem kuyularında
alnına yazılmış zemheri ayazının hüzün çiçekleri açsın
ay ışığının vurduğu kıyılarında
ben seni sevmeye devam edeyim gece arsız arsız gezinirken
gizli bahçelerimde
dilim tesbih etsin adını seher vakti saatlerine
yağmur ılık ılık sarılsın gözlerime
ruhum sana soyunsun gecenin çırıl çıplak eteklerinde

hadi uyu şimdi
ben severim seni
sen uyurkende
dağınık yatağımda ortalığa saçılmış düşlerimle

İŞTE BUDUR BENDE BÖYLE SEVERİM SEVDİĞİMİ KENDİMİ BULDUM ŞİİRİNİZ DE TEBRİK DERİM MÜKEMMELDİ TEK KELİMEYLE

ben seni sevmeye devam edeyim gece arsız arsız gezinirken
gizli bahçelerimde
dilim tesbih etsin adını seher vakti saatlerine
yağmur ılık ılık sarılsın gözlerime...

sevginin en yüce olanına sahip sevilen,yüce sevginizin karşısında saygıyla eğiliyorum yine sayfanızda zevkle haz duyarak okuduğum şiirinizi canı gönülden kutluyorum...

hadi uyu şimdi
ben severim seni
sen uyurkende
dağınık yatağımda ortalığa saçılmış düşlerimle



yuregıne saglık ustad

yüzümün yüzsüzlüğünde kavrulan ,
belkide uykularım kaçarken çıkan bir şiir..
harika

Birgün ermişlerden birine sormuşlar:
“Sevginin sözünü edenler ile sevgiyi gerçekten yaşayanlar arasında ne fark vardır?”
“Bakın, göstereyim” demiş ermiş.
Bir sofra hazırlamış. Sevgiyi dilinden düşürmeyen, ama dilden gönüle de indirmeyen kişileri çağırmış bu sofraya.
Hepsi yerlerine oturmuşlar.
Derken, tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve arkasından da ‘derviş kaşığı’ denilen bir metre boyunda kaşıklar.
Ermiş:
“Bu kaşıkların sapının ucundan tutup öyle yiyeceksiniz” diye bir şart da koşmuş. “Öyle kaşığın çukur kısmına yakın yerden tutmak yok.”
“Peki” demişler ve çorbayı içmeye girişmişler.
Fakat o da ne?
Kaşıklar uzun geldiğinden, sofradaki hiç kimse bir türlü döküp saçmadan götüremiyormuş çorbayı ağzına. En sonunda, bakmışlar bu iş olmuyor, vazgeçmişler çorbadan. Öylece, aç aç kalkmışlar sofradan.
Onlar sofradan kalktıktan sonra, ermiş:
“Şimdi de sevgiyi gerçekten bilip yaşayanları çağıralım yemeğe” demiş.
Yüzleri aydınlık, gözleri sevgiyle gülümseyen ışıklı insanlar gelmiş oturmuş sofraya. Ermiş:
“Buyrun bakalım” deyince de, her biri uzun boylu kaşığını çorbaya daldırıp karşısındaki ihvanına uzatıp içmişler çorbalarını.
Böylece her biri diğerini doyurmuş ve kendisi de doymuş olarak şükür içinde kalkmış sofradan.
“İşte” demiş ermiş. “Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse, o aç kalacaktır. Ve kim ki, kardeşini düşünür de doyurursa, o da kardeşi tarafından doyurulacaktır şüphesiz. Şunu da unutmayın ki, hayat pazarında alan değil, veren kazançlıdır her zaman.”
...
" hadi uyu şimdi
ben severim seni
sen uyurkende"
Dost kalem hep seven kaybedermiş gibi görünsede, aslında kazanıyor unutma...

güzel yorum...güzel şiir...yüreğinizi görür gibi oldum ....

ben seni sevmeye devam edeyim gece arsız arsız gezinirken
gizli bahçelerimde

Sevginin dorukta olduğu , gecelere sığmayan bir sevda, özlem şiiri okudum, kutluyorum kaleminiz var olsun esenlikler dilerim.

susuz yaz tarafından 8/26/2010 6:15:34 PM zamanında düzenlenmiştir.

belki fulu bir düş akşamı belkide sancılı bir gece umudun tavan yaptığı arlı bir sevmenin yoz kaçışlarını bulmak şiirde hem sevgi hemde sitem dolu her gecenin bir sabahı olur elbet....................güzeldi.................saygımla
tebrikler

dilim tesbih etsin adını seher vakti saatlerine

yüreğinize sağlık
saygılarımla

Sevgiliye inceden bir yakarış özlem dolu, ama biraz düşbaz gördüm yüreğinizi...
kutlarım. ve hayallerinizin gerçeğe dönmesi dileğiyle... sevgi ile kalın.

edebiyata hoşgeldiniz diyerek,güzel şiirler okumanızı,
ve okutmanız dileğiyle..

saygılarımla ..baba efsane..

" hadi uyu şimdi
ben severim seni
sen uyurkende
dağınık yatağımda ortalığa saçılmış düşlerimle..."

yüreğinize sağlık saygılarımla kutluyorum.