1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
999
Okunma

ben adam olmayı babamdan öğrendim...
adam ve babam;
hata anlarımda kafama balyoz gibi inen
iki ağır kelime..
adamlığın hamuru
ilk yıkandığın suya atılan tuzla yoğrulur..
adın konur ve sevgiyle kulağına fısıldanır,
oradan beynine
ve dahi tüm hücrelerine,
oğlum demeyi oğluma;
babamdan öğrendim ben
ve ilk adımlarında düştüğünde
kocaman ellerimle
minicik parmaklarını tutmayı da öğrendim...
babam vardı benim
adam gibi adamdı.
ve ben adam gibi olmayı
ondan öğrendim