Kaçırıyorum hüzünlerimi,
Bir bağ bozumu mevsiminde
Ansızın gelen zemheriden,

Yollar uzun, yollar büklüm, büklüm,
Her yol tek bir adrese çıkıyor beynimin haritasında,
Karabasanlar çekilmemiş mezarlarına henüz,
Ay ışığı servilere de vuruyor bu gece
Düşlerinde bir dev vuruyor kendi geleceğini ehramın,
Uyanıp hayra yoracak rüya tabircisi arıyor

Sonsuzluk önümde kılavuz,
Yakmazsa yakmazmış ateş insanı,
Büyüdükçe kamburu sırtımda dağların,
Beni öldürecek diye korkmuyorum artık İstanbul türküleri,
Son trende kuduz aşısı var içime düşen yakamozların,
Ne kadar güneş toplasam bir hayalet ihtişamıyla göklerden,
Hummalı bakışlardan hüküm giydim geceye
Kendime yabancılığım artarken,
Ölü elbisesi giymiş kentlerde
Tebessüm beyaz bir kefendir
İçimde büyüttüğüm yiğit savaşçılara,
Kinimi ebabil kanatlarından dökeceğim elbet
Ateşin yakmaya utandığı insanın düşmanlarına

Vakit ölümün kıyılarında yapılan bir tavaftır,
Hangi yanardağ esmer bir gül açar içimizde bilinmez,
Bir Nuh tufanı doğum yaparken içimizdeki sancılardan
Sevda kaçakçısı olduk miraç atlarının üstünde
İnatla yüzümü sürüyorum kartalları eksiltilmiş geceye
İnatla kuzuların düşlerine bırakıyorum
Sütten yeni kesilmiş bebeleri
Aldanma iklimlerine bağlı damarları kesiyoruz yüreğimizden,
Maviyi örümcekliyor şiirler sığındığımız korku evlerine

Ciltlere sığmıyor karanfillerle taşıdığımız hüzünler,
Haydutlara bayram yok kardelenler açarken,
Mahmurluğa bir ölünün dolabında eski elbiseler giydirirken
Sıratın üstünden uzaklaştırıldı mola vakti
Henüz tanımı yapılmadı kerbela sahiplerinin

Çiçeklerin açmasını bekliyorum akşam yorgunluğunu atmak için
Irmak gibi akan kalabalığın içinde yunusça olmak ister yüreğim,
Çıngıraklı yılanlar kentin gürültülerinden beste yaparken
Beni öldürecek diye korkmuyorum artık İstanbul türküleri,

Lütfi Kireçci