’’ekmeğime hoşçakal sürdün ya sen,ben şimdi ’aşk’ karınla sana ne şiirler yazarım!’’


--nar ağacı çıngıraklarını duyuyor musun sevgili...

ikra!




--seni seviyorum azelya
gece yangınıdır hasretin
göz kararması aynalar
masamda ölü kağıtlar
öksüz kalemler
esmer gecelerin kapısı hiç kapanmıyor sensiz
soluğuna soluğumu hibe etsem
ellerimiz fersiz can çekişir
ellerimiz çarşaf lekesi
ama hoşcakal


--seni seviyorum sarmaşığım
bu ne yangındır ki
hiç bir ateş düşürücü silüetler söndüremez
kal orda benimle
seslerimiz sevişsin
kirpiklerin göz yaşlarımı süpürsün
tenini tenime giydir
gece bitmeden gitme


--seni seviyorum azelya
bin tövbeyi binlerce kez bozduran kadın
gözlerime mil çektin
morfin bağımlılarına kızmayın
damarlarımda adın
dilim damağımda azelyam
adın bin kere
tezekküre ne hâcet
gidemem ki


--seni seviyorum sarmaşığım
gözlerinde gözlerimi görmekmiş
gamzeli rüzgârı dinlemek
bırak masa dağınık kalsın
ışıklar açık
balkona as biletleri
kulağına şiirler okuyum
terlerimiz karışırken



ama
hoşçakal...!